การบินอวกาศระหว่างดวงดาวไม่ใช่เรื่องยาก

การบินในอวกาศระหว่างดวงดาวเป็นเป้าหมายที่สำคัญและน่าดึงดูดอย่างยิ่ง เพราะมันให้คำมั่นสัญญาว่าจะอยู่รอดในอนาคตของมนุษยชาติและความมั่งคั่งที่เหนือจินตนาการ คุณค่าของโลกชนิดใหม่ที่มีทรัพยากรครบถ้วนและมีสภาพที่เหมาะสมต่อการล่าอาณานิคมคืออะไร? กาแล็กซีทางช้างเผือกของเรามีเพียง 500 พันล้านดวง โดย 40% เป็นประเภทโลก ดวงอาทิตย์ประเภทโลกทั้งหมดอาจมีดาวเคราะห์ประเภทโลกอยู่ในวงโคจร

ความเป็นไปได้ของการบินอวกาศระหว่างดวงดาว

แต่ถ้าอนุรักษ์เพียงร้อยละหนึ่งทำอย่างนั้น มากกว่าที่มีโลกประเภทโลกสองพันล้านดวงในกาแลคซีของเราเพียงแห่งเดียว พวกเขากำลังรอการอ้างสิทธิ์ และใครก็ตามที่ลงจอดที่นั่นสามารถอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของโลกทั้งใบได้ อย่างไรก็ตาม มีความยากลำบากอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือระยะห่างระหว่างดวงดาวมากมาย ที่ผ่านมานี้ดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคที่ผ่านไม่ได้ แต่ในเวลานี้ มีสองวิธีที่แตกต่างกันซึ่งสัญญาว่าจะทำให้การบินในอวกาศระหว่างดวงดาวบรรลุผลสำเร็จ

เหตุผลของความเป็นไปได้ในการข้ามดวงดาว

ดวงดาวอยู่ห่างไกลกันมาก ระยะทางของพวกมันวัดเป็นปีแสง ระยะทางที่แสงเดินทางในหนึ่งปีในสุญญากาศของอวกาศที่ 186,300 ไมล์ต่อวินาที ดาวฤกษ์ที่น่าสนใจเกือบทั้งหมดอยู่ห่างออกไปหลายปีแสง ทฤษฎีสัมพัทธภาพของศาสตราจารย์อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ กำหนดให้ไม่มีวัตถุใดสามารถเคลื่อนที่ได้เร็วเท่ากับความเร็วแสง และสิ่งนี้ดูเหมือนจะทำให้การบินอวกาศระหว่างดวงดาวในทางปฏิบัติไม่สามารถทำได้ เนื่องจากต้องใช้เวลานานในการเข้าถึงระบบดาวที่ค่อนข้างใกล้

เป็นเวลาที่ขวางกั้นการเดินทางของดวงดาวจริงๆ ตามทฤษฎีสัมพัทธภาพ อัตราการไหลของเวลาไม่คงที่ สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เช่น โดยการเร่งความเร็วให้ใกล้แสง เมื่อความเร็วแสงใกล้เข้ามา เวลาจะช้าลง ปรากฏการณ์นี้เรียกว่า “การขยายเวลา” ได้รับการยืนยันจากการทดลองโดยใช้อนุภาคย่อยของอะตอมที่เร่งความเร็วให้ใกล้แสง พวกมันยังคงมีอยู่นานกว่าอนุภาคที่ไม่มีความเร่งถึง 20 เท่า ตามทฤษฎีแล้วจำเป็นต้องเร่งยานอวกาศให้เข้าใกล้ความเร็วแสงเท่านั้น จากนั้นเวลาจะช้าลงสำหรับผู้อยู่อาศัยไปยังจุดที่ระบบดาวที่ต้องการสามารถเข้าถึงได้ในเวลาที่เหมาะสม

นวัตกรรมทันสมัยในอนาคตทำให้การบินอวกาศระหว่างดวงดาวมีความเป็นไปได้มากขึ้น

พลังงานที่จำเป็นสำหรับการเร่งความเร็วให้เข้าใกล้ความเร็วแสงต้องใช้พลังงานปรมาณู ขอแนะนำให้ใชเครื่องปฏิกรณ์เชื้อเพลิงยูเรเนียมแบบสองจังหวะที่ใช้ขับเคลื่อนเรือดำน้ำที่ใช้พลังงานนิวเคลียร์ ในเรือดำน้ำ เครื่องปฏิกรณ์นี้จะแปลงน้ำเป็นไอน้ำแรงดันสูงได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ ซึ่งจะเปลี่ยนกังหันและใบพัดที่แนบมา ในยานอวกาศไอน้ำแรงดันสูงจะพุ่งออกจากด้านหลังของยานอวกาศ ขับเคลื่อนด้วยแรงปฏิกิริยา น้ำแข็งเชื้อเพลิงสามารถนำออกไปนอกยานได้ วิธีการขับเคลื่อนนี้หลีกเลี่ยงอันตรายจากอุณหภูมิสูงของจรวดเคมี และไม่ก่อให้เกิดมลพิษ เอ็นเตอร์ไพรส์จะถูกสร้างขึ้นล่วงหน้าบนโลกและประกอบที่สถานีอวกาศ มันถูกสร้างขึ้นจากแสง Duralum ไม่ใช่เหล็กเนื่องจากต้องทนต่อแรงเร่งสูงสุดสองเท่าของแรงโน้มถ่วงโลกเท่านั้น